Resultaat van de zoekopdracht

De volkslegende vertelt dat de Roques de Pedro en Petra twee geliefden waren die in een omhelzing waren versmolten en door een bliksemschicht in steen veranderden. Deze bijzondere vulkanische rotsformaties zijn majestueus en zeer fotogeniek. Een wandeling die niet mag worden overgeslagen als u het pittoreske dorpje Hermigua bezoekt.

De Lomo del Carretón bestaat uit een klif of helling aan de noordwestkant van het eiland, aan het begin van de valleien van Alojera en Taguluches. Het is van grote landschappelijke waarde en vormt het landschappelijk referentiepunt voor de plaatsjes Taguluche en Alojera, en is van groot monumentaal, geologisch en geomorfologisch belang. Met een hoogte tussen de 450 en 850 meter bestaat het uit horizontale basaltlava die van groot geologisch belang is en de vegetatie is van grote botanische waarde vanwege de vele inheemse soorten, waardoor dit gebied een van de mooiste landschappen van het eiland is.

Het Monumento Natural de Roque Blanco (natuurmonument) bevindt zich in het noorden van het eiland La Gomera. Het is een enorme, prominente rots die boven het landschap uitsteekt en van groot wetenschappelijk belang is vanwege de aanwezigheid van aardbeibomen en rotsplanten. Door de ligging in het berggebied speelt het ook een belangrijke rol bij het opvangen van condensatievocht en het aanvullen van de ondergrondse watervoerende laag.

Roque Cano is het dominante landschapskenmerk in het bekken van Vallehermoso. Het is een enorme fonolitische schoorsteen van meer dan 200 meter hoog, met bijna verticale wanden, die een biogenetisch heiligdom van grote waarde vormt, want het herbergt een belangrijke verzameling rotsflora, waar bedreigde elementen zoals de magarza van Gomera (Argyranthemum callichrysum), de faro van Gomera (Gonospermum gomerae), de wijnruit van Gomera (Ruta microcarpa) en een tiental unieke en zeer zeldzame soorten zoals de Senecio hermosae niet ontbreken.

De Charco de Cieno is een gebied van groot wetenschappelijk belang waar zich een unieke habitat bevindt die op het eiland nauwelijks voorkomt. Het is een van de best bewaard gebleven moerasgebieden op het eiland La Gomera en een van de laatste natuurlijke zoutpannen op de Canarische Eilanden, met veel halofiele planten, algen en waadvogels, waarvan sommige zijn opgenomen in internationale beschermingsverdragen. De Charco del Cieno is een enorm waardevol gebied voor trekvogels, omdat het een ecosysteem is dat nauwelijks voorkomt in de archipel. Waadvogels komen veel voor in de Charco. Het is ook een ideale habitat voor vogels als de zwartkopmezen of grasmussen (Sylvia melanocephala en Sylvia conspicillata).

Het Reserva Natural Especial de Puntallana (natuurreservaat) ten noorden van San Sebastián is een interessante geomorfologische enclave op een laag eiland, uniek op La Gomera. Het is een van de mooiste en meest bijzondere plaatsen van het eiland, met belangrijke natuurlijke, landschappelijke en etnografische waarden, zoals het heiligdom van de Maagd van Guadalupe, beschermheilige van het eiland. In dit gebied is sprake van een combinatie van belangrijke natuurwaarden en een grote landschappelijke rijkdom. Zowel het ravijn als het plateau van Puntallana, de kliffen aan de kust en de rotsen van Aluce zijn unieke elementen van uitzonderlijk wetenschappelijk belang.

Het Reserva Natural Integral de Benchijigua (natuurreservaat Benchijigua), gelegen in de gelijknamige krater in de gemeente San Sebastián, is van opmerkelijk geomorfologisch en botanisch belang. Het herbergt een grote concentratie inheemse en bedreigde soorten. Anderzijds zijn de kliffen en de rots van Agando representatieve geomorfologische elementen, die uniek zijn voor het landschap en van groot wetenschappelijk belang.

Het Natuurmonument Barranco del Cabrito beslaat het midden en lager gelegen gedeelte van het gelijknamige ravijn, in de gemeente San Sebastián. In de binnenlanden van dit gebied bevinden zich twee grote ravijnen, het Cabrito-ravijn, in het hoger gelegen deel bekend als Juan de Vera, en het La Guancha-ravijn. De ravijnen die het Cabrito-bekken vormen, leveren een buitengewoon landschap op, waar bijzondere elementen zoals de bergkammen en rotsformaties in het tussenliggende stroomgebied en de palmbomen op de hellingen niet ontbreken. Het geheel vormt een geomorfologische structuur die door erosie ernstig is aangetast.