Beklimming van de vulkaan de Teide

We beginnen de afdaling van deze berg van puimsteen, dat vroeger geëxploiteerd werd voor industrieel en landbouwgebruik. Puimsteen is het resultaat van explosieve uitbarstingen tengevolge van gassen in magma, waarbij als het in de openlucht komt er zich een fenomeen voordoet zoals het ontkurken van champagne en het “schuim van de ontkurking” zien we vandaag de dag als puimsteen.

Deze berg ligt rechts van ons bij het afdalen; het is een typische lavakoepel, het beste voorbeeld in Las Cañadas. De vorming is het gevolg van het naar buiten komen van stroperige lava dat een kort traject aflegt waardoor het opeenhoopt en de vorm van een koepel aanneemt, 'domus' in Latijn

Puimsteen is erg bruikbaar in de landbouw en voor industriële toepassingen, zodat het gebruikt werd voordat de Teide tot Nationaal Park werd uitgeroepen. Deze oude mijnen zijn gerestaureerd, maar we kunnen nog goed zien waar de puim verwijderd werd door verschil in kleuren, lichter dan eromheen.

Op het laatste traject van de weg liggen grote stenen verspreid. Het zijn aangegroeide ballen, die naar beneden kwamen rollen van het stromende zwarte lava dat vastbleef zitten aan de voet van de Teide. Er worden sneeuwballen gevormd, die bij het loslaten van de lavastroom gaan rollen en nieuwe lavalagen erbij krijgen, totdat ze stoppen onderaan de stroom.

Deze suggestieve naam refereert aan het laatste punt van de beklimming naar de Teide waar het mogelijk was om hout te krijgen, waardoor reizigers en ontdekkers die naar de bergtop klommen, hier stopten om te overnachten om daarna de laatste aanval op de vulkaan uit te voeren, daar we ons op 2.982 meter bevinden. Eén van de grote stenen van deze plaats heeft een opening aan de onderkant, die gebruikt werd als natuurlijke schuilplaats om te slapen.

De beklimming tot aan de schuilplaats van Altavista doen we tussen twee stromen van zwarte lava, op de oude Teide, met een zigzaggende zeer steile helling. We klimmen over materiaal van minimaal 32.000 jaar oud, hetgeen in geologische termen een kleinigheid is, maar dat is het niet op de Teide, omdat deze tot het historisch tijdperk vulkanische activiteit heeft gehad.

De schuilplaats ligt op een vlakte omgeven door twee indrukwekkende lavastromen, zo hoog dat we de bergtop bijna niet zien. Dit is de hoogst gelegen accommodatie van Spanje, ideaal om te slapen en de Teide te beklimmen bij zonsopgang. 's Avonds is het kijken naar de hemel hiervandaan simpelweg indrukwekkend; amper 35 minuten na zonsondergang kunnen het zodiakaal licht en de melkweg te zien zijn.

Op dit punt eindigt het pad dat we vanaf Altavista gevolgd hebben en dat door goed gevormde steenwoestijnen, de zogenaamde "malpaíses", liep en hier begint de beklimming naar de Pico, indien we daarvoor toestemming hebben gevraagd. Deze kleine hoogvlakte wordt momenteel bezet door het hoogste station van de kabelbaan en is het punt waar de echte beklimming van de krater begint.

De beklimming van de krater begint naast de muur van een groot lavakanaal, dat afdaalt langs de rand ervan. Opvallend is dat sommige punten van deze muur bijna geheel glad zijn, welke overeenkomen met meer vloeiende lava, en andere punten waar je kunt zien hoe het kanaal gevormd is door het op elkaar plaatsen van lavalagen.

Dit laatste stuk van de beklimming is genoemd naar de bekende Canarische geoloog, die het pad ideaal vond om de krater te beklimmen. De route stijgt zigzaggend, langs de rand van het kanaal van de helling, waar we op elkaar geplaatste lavalagen zien. We zien ook enkele fumaroles, hoewel niet zulke belangrijke als die van de krater.

Aan het eind van de beklimming hebben we twee schitterende uitzichten: het panoramische en de krater zelf. We zien duidelijk de zwavelafzettingen van de fumaroles en de zwavelneerslag binnenin de krater, die we niet betreden mogen. Vroeger werd deze gebruikt voor zwavelwinning. Aangeraden wordt niet te gaan zitten, omdat je kleding vies wordt door het zwavelzuur dat gevormd wordt door de combinatie van zwavelafzettingen met waterdamp.