De noordwestelijke gemeente is de kleinste gemeente van het eiland, maar ze bezit wel een groot aantal verborgen schatten. Een gebied met een betoverende natuur en karaktervolle dorpjes die her en der verspreid liggen in de vallei van El Golfo en La Dehesa.
Een beschermde omgeving
De gemeente La Frontera dankt zijn naam aan de abrupte verandering van het terrein die je ervaart naarmate je verder landinwaarts gaat. Het is een poort die je toegang geeft tot landschappen die even fascinerend als onbekend zijn. Door de vele natuurgebieden van grote waarde is vrijwel het hele gebied beschermd. Dit geldt voor het speciaale natuurreservaat van Tibataje, het Integraal Natuurreservaat van Mencáfete, het integraale natuurreservaat van Los Roques de Salmor en natuurlijk het Landschapspark van Frontera, in het midden van het eiland. De paden die door dit gebied van meer dan 12.000 hectare lopen, bieden mogelijkheden om vulkaankegels te bezoeken of lange wandelingen te maken door zowel bossen als drogere gebieden. Als het weer het toelaat, kun je het beste naar Hoya del Pino gaan, een rustig recreatiegebied omgeven door laurierbossen om een zeer toegankelijke rondwandeling door het bos te maken om plekjes zoals de kapel van San Salvador te ontdekken.
Tussen de weidegronden van La Dehesa, in het uiterste westen, gaan verrassingen schuil zoals El Sabinar. In deze verticale omgeving heeft de vegetatie zich noodgewongen moeten aanpassen aan de passaatwinden, waardoor een sprookjesachtig bos is ontstaan met sabinas (endemische struik met zeer kleine, intens groene bladeren) die onvoorstelbare vormen hebben aangenomen.
De gemeente is ook het thuis van een dier dat even uniek als kenmerkend is voor het eiland: de reuzenhagedis van El Hierro. Eeuwen geleden kwam deze rustige sauriër in het hele gebied voor, maar in de loop van de tijd nam de populatie geleidelijk af totdat deze diersoort bijna uitgestorven was. Tegenwoordig bevindt zich in het Ecomuseum van Guinea, een herstel- en opvangcentrum voor deze diersoort die met succes is geherintroduceerd in het Speciaal Natuurreservaat van Tibataje, een habitat van 1200 hectare in het westen van de gemeente waar de laurisilvaen fayal-brezal (endemisch bos) liggen, evenals het integraal natuurreservaat van de Roques de Salmor, een merkwaardige formatie op ongeveer 350 meter van de kust in het noordwesten dat tevens dient als ZEPA, een speciaal vogelbeschermingsgebied. Naast het ecomuseum bevindt zich ook de ingang van de vulkaantunnel van Guinea, waardoor je het bezoek compleet kunt maken door de drie bezoeken te combineren in één spectaculaire ervaring.
Duiken om van te dromen
La Frontera heeft een kustlijn die zich langs 64 kilometer uitstrekt en waar zich enkele unieke stranden van het eiland bevinden. In het meest westelijke puntje ligt Arenas Blancas, een baai met interessante verscholen plekjes. De oorsprong ervan gaat terug tot de ijstijd en het witte zand, met schelpen in overvloed, is het bewijs van het fascinerende leven dat hier ooit bestond. Vlakbij, in westelijke richting, ligt El Verodal, de favoriete plek van de liefhebbers van strandwandelingen. Het is een gebied met sterke stromingen, maar het ruige vulkanische landschap rondom en het contrast tussen het turquoise water en het rode zand maken het tot een waar genot om er te wandelen.
De natuurlijke zwembaden zijn een andere geweldige optie om te genieten van het warme water van de archipel. In de vallei van El Golfo vinden we verschillende van deze wonderlijke plekken, die ondanks dat ze dicht bij elkaar liggen, een heel eigen karakter hebben. Van oost naar west komen we als eerste bij La Maceta, een groep zeewaterbassins verschillend van grootte, gelegen te midden van een vulkanisch landschap. Door hun grillige vorm en goede toegankelijkheid zijn ze een favoriete bestemming voor gezinnen en families. Vlakbij ligt de Charco de los Sargos, een zwemgebied met een veel avontuurlijker karakter. Om er te komen moet je een smal pad nemen dat langs een klif op loopt, maar de wandeling is zeker de moeite waard, want beneden wacht een gezellig privécomplex met zwembaden, dat met enige aanpassingen een haast natuurlijke spa lijkt.
Er wordt gezegd dat je het beste voor het laatst moet bewaren en dat lijkt in La Frontera het geval te zijn. Op enkele kilometers afstand ligt het Charco Azul, een waar kunstwerk van vulkanische oorsprong dat wordt beschouwd als een van de mooiste natuurlijke zwembaden van de archipel. Een droomomgeving onder een grote boog van basaltsteen, die toegang geeft tot een klein aantal baden met een heel eigen karakter. De route langs de natuurlijke zwembaden zou hier kunnen eindigen, maar La Frontera heeft nog meer schatten in petto, zoals het Charco de La Laja, vlakbij de Pozo de Sabinosa, of El Río, een klein natuurlijk zwembad in Las Puntas dat afhankelijk van het getij zichtbaar is of onder het water verdwijnt.
Traditie en cultuur bij elke stap
Hoewel de gemeente in 1912 werd opgericht, is dit deel van het eiland al veel langer door de inwoners van El Hierro bewoond. De verschillende nederzettingen van herders, boeren en vissers maakten geleidelijk plaats voor kleine dorpjes met een eigen karakter en tradities. Sabinosa, met iets meer dan 250 inwoners, is het perfecte voorbeeld. Het ligt op het meest westelijke puntje en is het meest afgelegen dorpje van het eiland, maar de pittoreske geplaveide straatjes zijn zeker een bezoek waard, omdat ze een goed beeld geven van de folklore van het eiland, er uitstekende wijnen worden gemaakt en het een mooi springpunt is voor liefhebbers van paragliding. Op slechts enkele kilometers afstand, ligt vlak voor de kust de beroemde Pozo de La Salud, een locatie met een lange geschiedenis waar tegenwoordig een kuuroord is gevestigd.
Vlakbij, richting landinwaarts, ligt het sanctuarium van Nuestra Señora de los Reyes, een kleine kapel en een belangrijk bedevaartsoord voor de inwoners van El Hierro. Dit is het beginpunt van het belangrijkste feest van El Hierro, de Bajada de la Virgen de los Reyes, een unieke processie die sinds 1741 door de bergtoppen in het midden van het eiland loopt tot aan Valverde, tegenwoordig een populaire wandelroute. Voor de avonturiers ligt op enkele meters van de kapel de Cueva del Caracol, een oud grottenstelsel dat door herders werd gebruikt en ooit dienst deed als eerste onderkomen voor de Virgen de Los Reyes.
In het hart van de vallei liggen enkele klassieke boerderijen zoals die van Los Llanillos, allemaal min of meer in de buurt van Tigaday. Deze plaats is het huidige centrum van de gemeente en het grondgebied van Los Carneros de Tigaday, de meest representatieve carnavalstraditie van El Hierro, evenals dat van de Kerk van La Candelaria, beroemd om zijn losstaande klokkentoren op de berg van Joapira. De frisse omgeving en een groot dienstenaanbod hebben het tot een gebied met een heel jeugdige sfeer gemaakt en tot een uitstekend start- of eindpunt van vele routes.
Het noordoosten heeft ook zijn schatten, maar in dit geval met een maritiem tintje. Las Puntas is een klein dorp dat rond een pier is ontstaan. Dit klifrijke gebied diende eeuwen geleden voor veel inwoners van El Hierro als vertrekpunt naar het oude continent, waardoor het zich snel ontwikkelde. In 1884 opende Hotel Puntagrande zijn deuren aan de pier. Jarenlang werd dit hotel beschouwd als het kleinste hotel ter wereld en het is inmiddels uitgeroepen tot cultuurgoed.
De kunst van contemplatie
Om wat afstand te nemen en van de hele vallei te genieten, kun je het beste naar de uitkijkpunten El Lomo Negro I en El Lomo Negro II gaan, twee klippen op een vulkanische bergrug vanwaar je de Hoya de El Verodal vanuit vogelperspectief kunt bekijken en kunt zien hoe de verschillende eruptieve lagen de kleur van het landschap veranderen.
La Frontera is ook een van de beste plekken van de archipel om aan astrotourisme te doen. De heldere hemel en de geringe lichtvervuiling van de plaatsen en dorpen hebben ervoor gezorgd dat de gemeente is toegevoegd aan de lijst bestemmingen met Starlight-erkenning.