Natalia de la Chana

Natalia, van La Chana Teatro, is een theaterstuk dat het publiek meeneemt op een innerlijke en zintuiglijke reis, waarbij de woestijn een metafoor wordt voor de menselijke passage. Het werk onderzoekt de dualiteit tussen wat opkomt en wat valt, tussen de lichtheid van gedachten en de zwaarte van ervaringen. Met visuele en emotionele poëzie plaatst het stuk de toeschouwer in een ambigue ruimte, waar elke blik zijn eigen pad creëert en elk gebaar betekenis krijgt.