Wat is de geschiedenis van deze mythische boom? Wat was zijn geheim? Waarom werd hij zo vereerd door de Bimbaches, de oorspronkelijke bewoners van El Hierro? Eeuwen geleden was overleven op dit unieke eiland een uitdaging, zonder bronnen, rivieren of waterputten. Maar gelukkig was er een Heilige Boom die een ware levensbron was voor een heel volk.
De geschiedenis van deze pioniers zou misschien snel tot een einde zijn gekomen, als de Garoé er niet was geweest, een grote til (een boom met dicht hout) die al generaties lang vereerd werd omdat deze de belangrijkste, en misschien wel enige, bron van zoet water op het eiland was. Deze unieke boom stond op een hoogte van zo'n 1000 meter en had het vermogen om het onder zijn bladeren te laten regenen. De naam is afkomstig uit het Guanche (de taal van de oorspronkelijke bewoners van de Canarische Eilanden) en betekent rivier. De Bimbaches (de oorspronkelijke bewoners van El Hierro) vingen iedere regendruppel op in vruchtschillen, holtes in de stam en kleine putjes die ze rondom de boom hadden gemaakt. Een bron van vitaal belang die ze niet alleen hielp hun dorst te lessen, maar ze ook in staat stelde hun vee te voeden en gewassen zoals gerst te telen.
Deze boom was ook de redder van de Spanjaarden toen ze op el Hierro aankwamen. Zonder drinkwater begon de bemanning van de boten aan vochtverlies en uitdroging te lijden. Een jong inheems meisje bracht ze de vrucht van deze regenboom om een soldaat uit Andalusië te kunnen redden op wie ze verliefd was geworden. Een paar eeuwen later, in 1610, werd de boom door een krachtige orkaan geveld. Meer dan 400 jaar na zijn verdwijning is de Garoé echter duidelijker aanwezig op El Hierro als ooit tevoren. Hij werd in 1949 opnieuw aangeplant en is het centrale symbool van de vlag van het eiland geworden. Ook is er tegenwoordig een interpretatiecentrum met veel informatie over deze bijzondere boom.
Het ware geheim van de Garoé komt uit de hemel
De Bimbaches (de oorspronkelijke bewoners van El Hierro) hadden gelijk om deze boom als heilig te beschouwen. Dankzij de hoogte waarop deze boom groeit en de eigenschap om het vocht uit de laaghangende bewolking te laten condenseren tot water, had de Garoé het vermogen om rondom de boom het leven te laten ontspringen. Dit natuurverschijnsel staat bekend als horizontale regen en is, samen met de speciale eigenschappen van de vulkanische grond, een van de belangrijkste oorzaken voor het ontstaan van de magische bossen op de meest westelijke eilanden zoals El Hierro of La Gomera.
In het spoor van de Bimbaches
Door deze door de wolken gecreëerde kleine oases wandelen en genieten van de oneindige schakeringen groen kan een heel bijzondere ervaring zijn. Er zijn bewegwijzerde routes en paden die door wandelaars van ieder niveau kunnen worden gevolgd. En ze zijn een geweldige manier om de contrasten van deze streken op elk moment van het jaar te verkennen. Een goed voorbeeld hiervan is de Ruta del Agua, een rondwandeling van ongeveer 16 kilometer rond de Garoé, waarbij je in je eigen tempo niet alleen de bossen van de laurisilva en de fayal-brezal (endemisch bos) kunt ontdekken, maar ook oude ruïnes en waterreservoirs, spectaculaire uitkijkpunten zoals dat van La Caldera en andere verrassingen zoals de wind-waterkrachtcentrale van Gorona del Viento, een innovatieve installatie die heel El Hierro voorziet van 100% duurzame energie en bekend staat als de Garoé van de 21e eeuw.
Een andere geweldige manier om meer te weten te komen over dit volk is het cultuurpark van El Julan in het andere uiterste puntje van het eiland te bezoeken. In dit gebied zijn een groot aantal rotstekeningen van de Bimbaches gevonden - waarvan de betekenis nog ontcijferd moet worden - en een vindplaats blootgelegd met primitieve werktuigen en gemummificeerde lijken.