In 2000 werd El Hierro uitgeroepen tot Biosfeerreservaat. Het eiland herbergt een enorme natuurlijke rijkdom en honderden diersoorten, waarvan sommige alleen hier te zien zijn.
Volgens de officiële gegevens telt El Hierro ongeveer 12.000 inwoners. Maar als we wat beter tussen de landschappen door kijken, zien we al snel dat de bevolking veel groter is. Vogels, reptielen, vissen, geleedpotigen... Op het eiland zijn meer dan 2600 soorten planten en dieren gecatalogiseerd, waaronder meer dan 600 soorten die endemisch zijn voor de Canarische Eilanden en 100 soorten die alleen hier voorkomen. Wie had gedacht dat 278 km2 zoveel leven zou kunnen herbergen?
De reuzenhagedis van El Hierro, een bedreigd symbool
Hagedissen komen het meest voor op het eiland en zijn gemakkelijk te zien. Maar één daarvan is de echte koning. Zijn wetenschappelijke naam is Gallotia simonyi, ter ere van de Oostenrijkse natuuronderzoeker Oskar Simony, hoewel ze al eeuwen eerder waren gezien door Franse veroveraars, die ze in hun kronieken beschreven als "enorme hagedissen zo groot als een kat". Deze robuuste en langlevende sauriër kan namelijk tot 75 centimeter lang worden en meer dan 35 jaar oud. Hij is omnivoor, rustig en houdt, net als de meeste mensen op El Hierro, van de zon waar hij 90% van zijn tijd van geniet.
Zoals blijkt uit de verschillende fossielen die zijn gevonden, kwam hij vroeger op vrijwel het hele eiland voor. Maar onder andere door de komst van nieuwe bewoners, de akkers en de introductie van nieuwe invasieve soorten, is de populatie geleidelijk afgenomen tot ze bijna verdwenen was. In 1975 werd de reuzenhagedis uitgeroepen tot beschermde diersoort en sindsdien zijn er verschillende initiatieven en projecten opgezet voor het behoud van de soort, zoals het Lagartarium, een voor het publiek toegankelijk herstel- en opvangcentrum waar men zich volledig voor deze taak inzet.
Momenteel leeft de reuzenhagedis van El Hierro in het Risco del Tibataje, een speciaal natuurreservaat aan de noordkant van het eiland, en in het Roque Chico de Salmor, een klein beschermd eilandje vlak voor de noordwestkust. De dieren leven verspreid over het eiland, maar dankzij herintroductieprogramma's op verschillende geschikte locaties neemt het aantal dieren toe.
De kleine en opmerkelijke perenquén de Boettger
Perenquenes is de naam op de Canarische Eilanden voor gekko’s, een geslacht van hagedissen dat veel voorkomt in het Middellandse Zeegebied. Van de meer dan 30 soorten die er bestaan, lijken er echter vier ervoor te hebben gekozen om op de archipel te leven. Dit is het geval van de perenquén de Boettger (Tarentola boettgeri), een kleine endemische soort die zijn geringe lengte van amper zeven centimeter gebruikt om zich onder stenen op het eiland te verstoppen.
Door zijn grote aanpassingsvermogen kan hij vooral 's nachts in elke natuurlijke omgeving worden waargenomen, hoewel hij zelden wordt gezien in gebieden hoger dan 400 meter of in gebieden met hoge vegetatie, zoals dennen- of laurisilva-bossen, waar meer potentiële roofdieren voorkomen. Om deze reden en vanwege zijn bijna unieke karakter is de perenquén de Boettger opgenomen in de Lijst van beschermde soorten van de Canarische Eilanden.
Een verzameling belangrijke endemische diersoorten
De magnetische schoonheid die uitgaat van de jonge natuur op El Hierro trekt de aandacht van de bezoeker op grondhoogte. Maar als je 45 graden omhoog kijkt, kun je vogels zien zoals de pinzón de El Hierro (F. c. ombriosa), een ondersoort die nergens anders te zien is.
Het is echter niet de enige soort. Op het eiland kunnen tot wel 40 endemische vogels worden gespot, zoals de mosquitero canario, de herrerillo canario of de reyezuelo sencillo canario, een van de kleinste vogels van Europa die in sommige bossen van El Hierro leeft. Vogelliefhebbers kunnen ook roofvogels zoals de Barbarijse valk of de visarend herkennen en zeldzame zeevogels, zoals de kleine pijlstormvogel of de Bulwers stormvogel, in hun natuurlijke habitat observeren.
Geniet van de endemische fauna door deze verantwoord te observeren
El Hierro heeft niet alleen een verbazingwekkende natuur en fauna, er zijn ook meer dan 250 kilometer aan wandelpaden aangelegd om alles vrij te kunnen verkennen. De kwetsbaarheid van het ecosysteem van El Hierro vereist echter dat dit op een verantwoorde manier gebeurt.
Om van het observeren van diersoorten te kunnen genieten en tegelijkertijd het milieu te beschermen, is het belangrijk om de menselijke tussenkomst tot een minimum te beperken. Dit betekent dat je zo min mogelijk geluid moet maken wanneer je je in de natuur begeeft, dat je wilde dieren niet mag voeren of aanraken en dat je de omgeving altijd vrij van afval moet houden om schade aan de unieke flora en fauna te voorkomen.
