Er zijn nog maar weinig plekken op aarde die alleen te voet kunnen worden verkend. Met meer kilometers aan wandelpaden dan aan wegen is het meest westelijke eiland van de Canarische archipel een van die zeldzame uitzonderingen. Een bestemming met een zo’n uitzonderlijke natuur dat het de moeite waard is om hiervan stap voor stap te genieten.
Het kleinste eiland van de archipel is een geweldige bestemming om van het buitenleven te genieten. Op bijna 270 vierkante kilometer vind je spectaculaire vulkaankraters, unieke bossen, steile valleien, hoge bergtoppen en honderden dieren- en plantensoorten. Een rustig natuurparadijs vol contrasten dat al in 2000 tot biosfeerreservaat werd uitgeroepen.
Wandelpaden om El Hierro te ontdekken
El Hierro te voet ontdekken is een waar genoegen. Naast de tientallen bestaande routes biedt het eiland namelijk ook de mogelijkheid om in alle vrijheid je eigen avontuur te beleven over de bewegwijzerde paden. Veel routes doen dezelfde plaatsen aan en de wandelaar is daardoor in staat om in combinatie met een uitgebreid netwerk van onderling verbonden paden een oneindig aantal alternatieven te creëren die aansluiten bij zijn niveau en interesses.
De route van La Llanía, een zeer aangename route
Verrassend, vriendelijk en zeer aantrekkelijk: de route van La Llanía weet de aard van El Hierro te vatten op een aangename wandeling. Een rondlopende route zonder moeilijkheden die zich aanpast aan de behoeften van de wandelaar met drie varianten van vier tot zeven en een halve kilometer. Ze komen echter allemaal langs de belangrijkste bezienswaardigheden, zodat je niets hoeft te missen.
Om deze route te volgen, neem je de HI-1, de hoofdweg die Valverde met het zuidwesten verbindt. Halverwege, in het midden van het eiland, staat een houten boog die de ingang vormt tot een galerij van prachtige landschappen. De eerste is El Brezal, een betoverend vochtig bos met een eigen klimaat. De dichte begroeiing van de sprookjesachtige bomen houdt de mist vast en filtert het zonlicht waardoor er magische beelden ontstaan. Bijna zonder dat je het merkt, loopt de route door een oud laurisilva-bos, dat net zo kenmerkend is voor de archipel als het Canarische dennenbos dat erop volgt.
volgende stop is de bron van El Lomo, een stenen waterreservoir dat getuigt van de waterschaarste die de bevolking van El Hierro door de geschiedenis heen heeft gekend. Vanaf dit punt verandert het landschap en laat het zijn meest vulkanische kant zien. De route leidt naar de caldera van de Hoya de Fireba, een van de best bewaarde kraters van het eiland, die je vanaf het uitkijkpunt kunt zien. Het pad loopt verder langs legendarische plekken zoals de Bailadero de Las Brujas tot aan het punt waar je weer terugkeert, gemarkeerd door het uitkijkpunt van La Llanía en het spectaculaire uitzicht op de vallei van El Golfo met de Atlantische Oceaan op de achtergrond. que lo marca el Mirador de La Llanía y su espectacular panorámica del valle de El Golfo con el Atlántico de fondo.
Route door El Sabinar, een wandeling door een betoverd bos
Het meest westelijke deel van El Hierro herbergt magische plekken, maar een van de meest symbolische plekken is misschien wel het bos met de door de passaatwind verwrongen bomen. De beste manier om het te bezoeken is via het rondlopende pad PR-EH9, een route van iets meer dan zeven kilometer met verschillende varianten.
De route begint bij de kapel van La Dehesa en gaat richting het uitkijkpunt van Sabinosa, waar ons de eerste verrassing op de route wacht. Na een bijna verplichte stop met een spectaculair uitzicht op de vallei van El Golfo op de achtergrond, gaat de route verder door groene gebieden en dennenbossen met vele dieren tot aan het gebied met de jeneverbesbomen, een opmerkelijk bos waar elke boom nog verrassender en fotogenieker is dan de vorige.
Het Maria-pad, een route op grote hoogte
De kapel van Nuestra Señora de Los Reyes, gelegen in het natuurpark van La Dehesa, en de kerk Nuestra Señora de la Concepción in Valverde zijn door een heel bijzondere route met elkaar verbonden. Deze weg kruist het eiland van west naar oost via de centrale bergtoppen en laat je kennismaken met het verleden en de tradities van het eiland, want dit oude herderspad is hetzelfde pad dat wordt afgelegd tijdens de Bajada de la Virgen, een belangrijke festiviteit met een processie die om de vier jaar de eilandbewoners samenbrengt ter ere van hun beschermheilige.
Deze route van iets meer dan 27 kilometer vergt een hele dag en enige voorbereiding is vereist, vooral wat betreft de uitrusting. Maar het is de moeite meer dan waard. Beklimmingen en afdalingen door pittoreske jeneverbesbossen en Canarische dennenbossen, die de wandelaar naar spectaculaire vergezichten over het eiland leiden. De hellingen van het Cultuurpark van El Julan, de spectaculaire vallei van El Golfo, El Pinar en de groene hoogvlakte van Nisdafe als eindpunt.
De route voert ook langs enkele natuurjuweeltjes, zoals de Hoya de Fireba of de bergtop van Malpaso, het hoogste punt van het eiland, dat zeker een stop waard is. Om rustig te kunnen genieten, kun je de route in twee etappes verdelen, met een eerste stop in La Dehesa, om de volgende dag verder te gaan vanuit het beschermde landschap van Ventejís.
Het pad van Jinama, een uitdaging met een vleugje traditie
Naast het verkennen van de unieke natuur van El Hierro, is het pad van Jinama ook een van die paden die je een wandeling door de geschiedenis van het eiland laten maken. Deze route, die tegenwoordig een veeleisende trekkingroute is, werd door de oude eilandbewoners aangelegd om de “mudadas” te begeleiden, jaarlijkse migraties die de lokale bevolking samen met hun vee en bezittingen vanuit het binnenland naar de kust of vice versa uitvoerden op zoek naar een gunstiger klimaat.
Het begin van dit pad ligt bij de kerk van La Candelaria, vlakbij San Andrés, waar je het landschapspark van Frontera ingaat, een schaduwrijk gebied vol laurierbomen en varens, perfect voor een korte pauze om enkele van de soorten die op het eiland leven te bekijken. Met slechts 8 kilometer lijkt het pad van Jinama misschien een korte route, maar het grootste struikelblok is het hoogteverschil van meer dan 800 meter daar waar route over de kliffen van de vallei van El Golfo loopt. Een klim die de moeite waard is als je bij het eindpunt aankomt: de kapel van La Caridad en een spectaculair uitkijkpunt met een van de mooiste uitzichten van El Hierro.